Zatrucie metalami ciężkimi i ich wpływ na zdrowie człowieka to temat coraz częściej podnoszony przez grono naukowców i lekarzy. Prof. Jan Lubiński, specjalista w dziedzinie patomorfologii oraz genetyki klinicznej, który z zespołami badaczy prowadzi projekty naukowe w Zakładzie Genetyki i Patomorfologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, opublikował w tym roku badania, z których wynika, iż:

w organizmach Polaków jest zdecydowanie za dużo metali ciężkich, takich jak rtęć, ołów i kadm, co z kolei jest bezpośrednią przyczyną powstawania nowotworów.

Analiza przeprowadzona przez doktoranta Wojciecha Marciniaka pod kierownictwem prof. Lubińskiego wykazała, że z 76 chorych na raka pacjentek 74 były zatrute metalami. Jak wynika z badań, jeśli ktoś jest zatruty metalami ciężkimi, ma o 650 % zwiększone ryzyko wystąpienia raka.

Zatrucie metalami ciężkimi jest spowodowane nagromadzeniem się pewnych metali w organizmie.  Jeśli organizm jest silny, będzie umiał sobie poradzić z ich eliminacją.

Należy jednak pamiętać, ze w obecnych czasach, oddychamy bardzo zanieczyszczonym powietrzem, pełnym toksycznych pyłów. Pyły osadzają się w zbiornikach wodnych, z których czerpana jest woda do picia i podlewania oraz w ziemi, w której rosną jedzone przez nas rośliny. Gleba może być również zanieczyszczona metalami w wyniku ich emisji z naturalnych źródeł takich jak wietrzenie skał, erupcja wulkanów, parowanie oceanów czy pożary lasów.  Zwierzęta karmione są zanieczyszczoną paszą. Metale ciężkie wykrywane są również w owocach morza i rybach. Inne ich źródła to np. nieprawidłowo powlekane pojemniki, talerze i naczynia kuchenne, stosowanie folii aluminiowej w piekarnikach czy na grillach czy plomby amalgamatowe zawierające rtęć.

Wszystkie metale ciężkie zgromadzone nadmiernie w organizmie, mogą być powodem wystąpienia reakcji alergicznych oraz wykazywać właściwości toksyczne zatruwając niemalże każdy z organów.

Najbardziej ucierpi wątroba i nerki, ale nagromadzenie metali stwierdza się również w układzie krwionośnym i sercowo – naczyniowym, uszkadzają one także układ nerwowy. O działaniu kancerogennym metali świadczą cytowane wyżej badania.

Metale mogą wywołać natychmiastowe ostre zatrucia lub stany przewlekłe. O ile ostre zatrucie metalami ciężkimi jest łatwe do rozpoznania, to w przypadku długotrwałego działania tych pierwiastków nastręcza ono dużo więcej trudności. Wynika to z faktu, że zazwyczaj większości dolegliwości nie łączymy z zanieczyszczeniem metalami ciężkimi.

Oto niektóre objawy, na które warto zwrócić uwagę i które mogą mieć związek z zatruciem metalami ciężkimi:
  • Przewlekłe złe samopoczucie, co oznacza częste ogólne uczucie zmęczenia, choroby i dyskomfortu
  • Przewlekły ból, głównie w ścięgnach, w mięśniach lub tkankach miękkich ciała
  • Brak koncentracji, zapominanie, rozkojarzenie
  • Problemy z trawieniem, takie jak zaparcie, wzdęcia, gaz, biegunka, zgaga lub niestrawność
  • Zawroty głowy
  • Migreny lub bóle głowy
  • Wahania nastroju
  • Zaburzenia widzenia
  • Depresja lub lęk
  • Zaburzenia układu nerwowego, w tym drętwienie, mrowienie, pieczenie lub paraliż kończyn

W gabinecie NaturMedica wykonujemy test obciążenia organizmu następującymi metalami ciężkimi: (prosimy pamiętać, iż testy metodą biorezonansu są bezbolesne i bezinwazyjne. Testom można poddać dzieci od trzeciego miesiąca życia. Wyniki testu jest natychmiastowy. Zachęcamy również do skorzystania z oferty odtruwania organizmu z metali ciężkich).

ALUMINIUM

Zarówno dorośli ale w szczególności dzieci łatwo wchłaniają aluminium z pożywienia i są wrażliwsze na jego działanie. Również osoby z gorzej funkcjonującymi nerkami będą łatwiej przyswajać aluminium. Aluminium blokuje enzymy cyklu Krebsa, niezbędne do usunięcia amoniaku, a zatem zatrucie aluminium może prowadzić do kumulowania się amoniaku, co w konsekwencji prowadzi do upośledzenia funkcji mózgu, w tym pamięci. Aluminium może być jednym z czynników wywołujących chorobę Alzheimera i sarkoidozę. Może powodować problemy z sercem (kardiomiopatię) i anemię.

Gdzie znajdziesz aluminium?
– sole aluminium używane są do nawożenia roślin
– aluminium dodawane jest do wody w wodociągach
– wiele proszków do pieczenia zawiera aluminium
– pożywienie gotowane w aluminiowych garnkach absorbuje dużo tego pierwiastka
– niektóre suplementy – minerały w płynie – zawierają aluminium
– jest to składnik aktywny w wielu antyperspirantach

ARSEN

Podaż nieorganicznego arsenu do organizmu prowadzi do zaburzenia w pracy nerek i wątroby. Charakterystyczne jest występowanie poprzecznych białych linii na płytkach paznokciowych. Dodatkowo może wystąpić niedokrwistość, zaburzenia układu pokarmowego, obniżenie masy ciała. Przez organizm kumulowany jest również w kościach.
Chroniczne zatrucia, do których dochodzi na skutek przyjmowania niewielkich dawek przez długi czas, arsenem mogą powodować problemy z: układem oddechowym (perforacje przegrody nosowej, ciągły kaszel, skrócenie oddechu), skórą (zapalenie skóry, łuszczenie) układem krążenia (arytmia serca, nadciśnienie, niedokrwienie kończyn, uszkodzenie składników krwi), układem nerwowym (drgawki, bóle głowy, halucynacje).

Źródło ekspozycji na arsen: 

Głównym źródłem narażenia człowieka na arsen jest żywność i woda. Wyższe zawartości spotykane są w rybach i organizmach morskich (głównie skorupiakach, mięczakach, ale także wodorostach). W mniejszej ilości znajdowany jest w ryżu, wątrobie zwierząt, w grzybach oraz w drobiu.

BERYL

Wchłania się do organizmu człowieka przez drogi oddechowe i przewód pokarmowy. Ekspozycja inhalacyjna na beryl i jego związki może być przyczyną ostrego toksycznego zapalenia płuc.  Zaburzenia w układzie oddechowym, niekiedy połączone ze zmianami i uszkodzeniami układowymi, stanowią główne objawy działania toksycznego berylu i jego związków. Może zintensyfikować reakcje immunologiczne (alergiczne) na różne substancje, układ odpornościowy wymyka się spod kontroli.

Gdzie występuje beryl?

– bardzo wyjątkowe zastosowania przemysłowe – zanieczyszczone powietrze
– w niewielkiej ilości dodawany do miedzianych przewodów, ale wchłaniany jest dopiero gdy ulegną one korozji i maja kontakt ze skórą

 

RTĘĆ

Jest jedynym metalem występującym w „warunkach normalnych” w stanie ciekłym. Wykazuje dużą lotność dlatego rozlana rtęć stanowi potencjalne niebezpieczeństwo zatrucia. Rtęć i większość jej związków jest silnie toksyczna i stanowi częste zanieczyszczenie środowiska. Główną postacią rtęci, która przedostaje się do organizmów żywych i kumuluje się w nich jest dimetylortęć. Toksyczność rtęci polega na niszczeniu błon biologicznych i łączeniu się z białkami organizmu. W ten sposób rtęć zakłóca wiele niezbędnych do życia procesów biochemicznych.

Gdzie znajdziemy rtęć?
  • plomby amalgamatowe
  • szczepionki
  • leki przeciwalergiczne
  • antyseptyki (np. tiomersal – środek konserwujący w kroplach do oczu, płynach do soczewek kontaktowych, szczepionkach i płynach odczulających)
  • często jako środek konserwujący w farbach
  • używana do balsamowania
  • siarczan rtęci to cynober – czerwony kamień używany do wyrobu biżuterii, kosmetyków
  • używana powszechnie przy wydobyciu złota
  • ryby zawierają wiele rtęci
  • rtęci używa się do wyrobu szklanych elementów znaków neonowych
  • wykorzystywana w wahadłach zegarowych starego typu
  • w termometrach, żarówkach fluorescencyjnych
KADM

Kadm jest pierwiastkiem niezwykle toksycznym (wielokrotnie bardziej niż arsen). Uszkadza nerki – niszczy kłębuszki i kanaliki nerkowe, powoduje anemię, choroby kostne (osteoporozę), zaburzenia powonienia, białkomocz. Zmniejsza wydzielanie insuliny, zwiększa utlenianie lipidów. Oddziałuje też niekorzystnie na układ krążenia. Kadm odkłada się również w łożysku matek palących w czasie ciąży. Odkłada się zazwyczaj w nerkach i wątrobie.

Źródła kadmu?

Znaczne ilości kadmu zawierają rudy cynku i paliwa kopalne (np. węgiel kamienny). W wyniku ich wydobywania i przetwarzania jego znaczne ilości uwalniają się do atmosfery, hydrosfery i gleb.

CHROM

Chrom jest najczęstszą przyczyną zawodowego wyprysku kontaktowego. Większe stężenia chromu sześciowartościowego ma działanie toksyczne, mutagenne i kancerogenne. Przedostaje się do wnętrza komórki, gdzie ulega redukcji do chromu trójwartościowego, który we wnętrzu komórki tworzy związki kompleksowe, między innymi z DNA uszkadzając go tym samym, co może prowadzić w rezultacie do powstania nowotworu.

Źródła chromu?

W codziennym życiu kontakt z materiałami zawierającymi chrom, takimi jak skóry garbowane chromowo, środki wybielające, farby i lakiery zawierające chrom, może prowadzić do wystąpienia reakcji uczuleniowych.

NIKIEL

Małe ilości niklu są niezbędne dla pracy wątroby. Większość jest wydzielane z moczem i potem, okres półrozpadu wynosi 2-3 dni. Wiele osób ma alergię na nikiel. Jest rakotwórczy. Zatrucie niklem spowalnia wzrost i niszczy czerwone krwinki. Objawy to słabość, zmęczenie, mdłości, ból głowy, kaszel, płytki oddech.

Źródła niklu?

stopy metali, białe złoto, biżuteria – kolczyki, klipsy, łańcuszki, pierścionki, bransoletki, zegarki, sztuczna biżuteria, guziki dżinsów, haftki, zamki błyskawiczne, klamry pasków, monety, klucze, naparstki, igły, szpilki, nożyczki, długopisy, sztućce, pigmenty, szminki, oprawki okularów, rozruszniki serca, protezy stomatologiczne, płyty, gwoździe i śruby ortopedyczne, endoprotezy, okucia stolarskie, klawisze maszyny do pisania, dym powstający przy lutowaniu, detergenty, oleje maszynowe.

KOBALT

Związki kobaltu wchłaniają się drogą oddechową wywołując głównie zatrucia przewlekłe. Bardzo słabo wchłaniają się także przez drogę pokarmową oraz przez skórę. Częściowo ulegają kumulacji. Wydalany jest głównie z moczem. Działa drażniąco i alergicznie na błony śluzowe układu oddechowego i skórę. Działa także drażniąco na szpik, powodując jego przerost w następstwie dochodzi do znacznego wzrostu liczby krwinek czerwonych, doprowadza również do przerostu gruczołu tarczowego, zatrucie kobaltem może prowadzić do kardiomiopatii. Został zaliczony do czynników prawdopodobnie rakotwórczych.

Źródła kobaltu?

  • największe ilości kobaltu znajdują się w wątróbce, cynaderkach, burakach, mleku, ostrygach i mięczakach. Duża ilość kobaltu nieorganicznego może występować w niektórych rodzajach piwa, do których dodaje się kobalt, w celu ograniczenia ich nadmiernego pienienia się
  • łączy części w metalowych maszynach
  • niebieskie pigmenty w farbach
MIEDŹ

Zatrucie prowadzić może do zaburzeń pokarmowych i uszkodzenia wątroby. Do zatrucia może dojść na skutek spożycia roślin, które pochodzą z terenów bogatych w miedź bądź zanieczyszczonych np. nawozami sztucznymi, przedawkowania środków przeciwpasożytniczych, przedawkowania doustnych lub iniekcyjnych leczniczych związków miedzi, skażeń przemysłowych.

PALLAD

Alergia na pallad może powodować problemy w jamie ustnej, gdyż metal ten używany jest w narzędziach dentystycznych. Zatrucie palladem objawia się nerwowością, zmęczeniem, utratą pamięci, migrenami, alergiami na inne metale i problemami z układem odpornościowym.

OŁÓW

Rozwijający się układ nerwowy u małego dziecka jest bardzo podatny na zatrucie ołowiem. Wczesna ekspozycja powoduje obniżenie się funkcji kognitywnych. Nie ma bezpiecznej dawki dla ołowiu. Jest też często odpowiedzialna za późniejszą otyłość i niski wzrost. Dzieci łatwiej niż dorośli absorbują ołów. Dzieci w wieku około 2 lat absorbują o połowę ołowiu więcej niż sześciolatki, które absorbują 3-4 razy więcej niż dorośli. Poziom wapnia w diecie ma na to wpływ. Ci, którzy spożywają mniej wapnia, wchłaniają więcej ołowiu. Wapń przyjmowany jako suplement jest również skuteczny. Ponadto absorpcję redukuje cynk, magnez, żelazo a zwiększa witamina D i miedź. Witamina C i E zmniejszają toksyczne efekty ołowiu, fluor je wzmaga.

Wszystkie rozpuszczalne sole ołowiu smakują słodko, dzieci chętnie wkładają do buzi to co słodkie i będą to robić z ołowianymi przedmiotami.

Ołów jest przechowywany w kościach, gdzie stanowi zbiornik toksyn zdolny zatruwać organizm przez całe życie. Około 95% ołowiu w ciele znajduje się w kościach i wychodzi bardzo powoli z kości.

Dzieci są bardziej podatne na rozwojowe i neurologiczne efekty ołowiu niż dorośli. Zatruci dorośli będą poddenerwowani, depresyjni, będą mieli zaburzenia snu i libido. Dzieci będą miały obniżony poziom inteligencji, problemy z uczeniem się, zaburzenia rozwojowe jak autyzm, ADHD. Będą skarżyć się na bóle głowy i brzucha oraz zatwardzenie (tuż po ekspozycji). Przy większej ekspozycji dzieci będą miały delirium, drgawki, a nawet śpiączkę. Ołów powoduje zaburzenia neuroprzekaźników, może upośledzać pamięć długoterminową i myślenie abstrakcyjne, koordynację oko-ręka, poziom inteligencji. Może powodować zaburzenia nastroju, zachowanie antyspołeczne. Powoduje stopniową utratę słuchu, zaburzenia wzroku i zwiększone ciśnienie w oku. Może powodować wysokie ciśnienie i problemy z sercem. Wysoki poziom ołowiu powoduje ból brzucha, zaburza funkcje tarczycy i nadnerczy. Poziomy hormonów mogą być w normie ale mogą nie przystawać do potrzeb danego organizmu, stad złe samopoczucie. Badanie TSH jest tutaj zbędne, najważniejsza jest kwestia konwersji T4 do T3 w wątrobie. Może mieć to głęboki wpływ na rozwój neurologiczny u dziecka.

Ołów obniża też poziom testosteronu u mężczyzn. Obniża płodność u mężczyzn i kobiet. Dzieci zatrute ołowiem mogą mieć problemy z płodnością jako dorośli. Arsen jest uwalniany w procesie wytapiania miedzi, cynku i ołowiu, a także przy produkcji chemikaliów i szkła. Ale nie tylko. Znajdziemy go w środkach owadobójczych, a nawet w karmie dla kurcząt.

Ołów wciąż jest stosowany w produkcji farb do malowania, amunicji, instalacji hydraulicznych, dodatków do paliw.

Źródła:

Bioautyzm. Biologia Autyzmu (www.bioautyzm.pl)
Heavy Metal Poisoning; National Organization for Rare Disorders
Głos Szczeciński (www.gs24.pl)
Doktor Siwik Medyczne Centrum Blog

ZAPRASZAMY NA TESTY DIAGNOSTYCZNE NA OBECNOŚĆ METALI CIĘŻKICH ORAZ NA TERAPIE LECZNICZE, MAJĄCE NA CELU ICH ELIMINACJĘ (bez żadnych leków).

Skontaktuj się z nami